Niemal rok temu kupiłam na allegro maszynę do szycia. Używany, stabilny Łucznik z lat osiemdziesiątych. Nie miałam potrzeby, aż wreszcie nadeszła pora. Wymyśliłam, że stare zasłony z pokoju córki wykorzystam jako powłoczki na poduszki po mamie, które tapczan mi zawalały. Zrobię poduchy ozdobne i wykorzystam materiał. Prościej wymyślić niż wykonać, jak jedyne doświadczenie w szyciu miałam na nożnej, ponad stuletniej maszynie czółenkowej Singera, jeszcze wyprawnej mojej prababci.
Dwa dni się borykałam z opornym żelastwem, az skapitulowałam i poszłam po pomoc do mojej ulubionej krawcowej, pani Basi, trzy piętra niżej. Cóż się okazało? Nitka za mało była naprężona i dlatego pętliła okrutnie. Jak już wszystko zostało odpowiednio ustawione to myk myk i oto efekt:
Dwa dni się borykałam z opornym żelastwem, az skapitulowałam i poszłam po pomoc do mojej ulubionej krawcowej, pani Basi, trzy piętra niżej. Cóż się okazało? Nitka za mało była naprężona i dlatego pętliła okrutnie. Jak już wszystko zostało odpowiednio ustawione to myk myk i oto efekt:
Zainteresowanym wyjaśniam, że przyszła właścicielka poduch leży sobie na kanapie na drugim planie:)
